Saímos de Estella cara ó mosteiro de Irache, un dos máis antigos mosteiros navarra e un dos primeiros en acoller peregrinos. Foi sede da Universidade de Navarra no s XVI. Xunto ó mosteiro atópanse unhas bodegas. O seu propietario fixo contruír unha fonte con dobre cano: por un mana auga e por outro viño, hoxe os peregrinos recuperan forzas bebendo dela.
 |
| Mosteiro de Irache |
 |
| Fuente das Bodegas de Irache |
 |
| Fuente das Bodegas de Irache |
Abandoamos Irache e chegamos a Azqueta, localidade previa a Villamayor de Monjardín, onde destaca a igrexa de San Andrés (s XII). Continuamos ata Los Arcos onde na igrexa de Santa María (s XII) se celebra diariamente unha misa dedicada ós peregrinos. Chegamos a Torres del Río onde atopamos a igrexa do Santo Sepuclro (s XII), de planta octogonal como a de Eunate.
 |
| Igrexa do Santo Sepulcro, Torres del Río |
A seguinte gran vila que atopamos no noso camiño é Viana, cidade fundada por Sancho o Forte no s XIII. Cidade fortificada, nela viviu César Borgia, fillo do papa Alexandre VI, e que está enterrado na igrexa de Santa María.
Abandoamos terras navarras para entrar na comunidade de La Rioja e chegamos ata a súa capital Logroño. Accedemos á cidade pola Ponte de Pedra sobre o río Ebro. Podemos visitar tamén a catedral de Santa María a Redonda (sXV)
 |
| Ponte de Pedra, Logroño |
Salimos de Logroño rumbo a Navarrate, Ventosa y Nájera, en esta localidad destaca el monasterio de Santa María la Real que alberga, a falta de uno tres panteones: o Real, o de Infantes e o dos duques de Nájera.
 |
| Claustro de Santa María a Real de Nájera |
Pasamos por Azofra, onde se conserva unha imaxe de Santiago Peregrino. A 15km de Azofra, apartándonos do camiño, está San Millán de la Cogolla, onde se atopan os mosteiros de Suso (arriba) y Yuso (abaixo), cuna da lingua castelá.
Continuamos cara Cirueña e finalmente chegamos ata Santo Domingo de la Calzada, cidade coñecida como a "Compostela riojana". A cidade xurdiu en torno ó sepulcro de san Domingos, quen dedicou a súa vida ós peregrinos. Sobre o sepulcro do santo erixiuse a catedral do s XII, onde se atopa a famosa galiña. Conta a lenda que un peregrino alemán estaba hospedado xunto con seus pais nunha posada da vila na que traballaba unha moza que se namorou del. O peregrino rexeitou á moza e esta, en vinganza, gardou no seu zurrón unha copa de prata para acusalo despois de roubo. O mozo é declarado culpable e condeado á horca. Os pais rezan a Santiago e cando se despiden do corpo aforcado do seu fillo este lles di que está vivo grazas as súas pregarias. Os pais acuden ao correxidor para comunicarlle a nova pero este, que se atopaba ceando, se burla deles coa frase:"O voso fillo está tan vivo como este galo e esta galiña que me dispuña a comer". Nese momento as aves saltaron do prato e comezaron a cacarear. Denden entón dise:"Santo Domingo de la Calzada, donde cantó la gallina después de asada" e na catedral sempre hai un galo e unha galiña.
 |
| Santo Domingo de la Calzada, donde cantó la gallina después de asada |
