A SOCIEDADE ESTAMENTAL

desgraciados non posee nada sen sufrimento. Provisións e vestidos son subministrados a todos por eles, pois os homes libres non poden valerse sen eles. Así pois a cidade de Deus que é se ten como unha, en realidade é triple. Uns rezan, outros loitan e outros traballan. As tres ordes viven xuntas e non sufrirían unha separación. Os servizos de cada un destas ordes permiten os traballos dos outros dous. E cada un a súa vez presta apoio ós demais."
(ADALBERON DE LAON, "Carmen ad Robertum regem francorum" (a.998).)
"O sete de abril (ano 1127), xoves, as homenaxes foron de novo rendidas ó conde. En primeiro lugar, fixeron as homenaxes da seguinte maneira. O conde pediu (ó futuro vasalo) se quería converterse no seu home sen reservas e aquel respondeu: "quéroo", despois, as sús mans, estando xuntas entre as do conde que as estreitaba, se aliaron cun bico. En segundo lugar, aquel que fixera a homenaxe expresou a súa fidelidade nestes termos: " Prometo pola miña fe ser fiel, a partir deste instante, ó conde Guillerme e gardar contra todos e enteramente a miña homenaxe, de boa fe e sen enganos". En terceiro lugar, xurou sobre as reliquias dos santos. Seguidamente coa vara que tiña na man, o conde deu a investidura a todos aqueles que por este pacto lle prometeran, seguridade, rendido homenaxes e ó mesmo tempo prestado xuramento."
A CONCESIÓN DUN FEUDO

No hay comentarios:
Publicar un comentario
PUBLICA AQUÍ A TÚA RESPOSTA